Its origins are traced again A large number of several years to the Upanishads, a set of yogic texts dating from roughly 800 BC to four hundred advertisement. although the phrase “yoga” was first described in the Rigveda, but The very first time it had been applied with its contemporary meaning is in the Katha Upanishad. This ancient spiritual text was composed sometime amongst the 5th and 3rd century BCE.

hovnu vlast nad svetom (up. Zevs — Tifon). Pobeda boga obezbeđuje i napredak zemlje. Možemo pretpostaviti da je mit, pre »folklorizacije«, »vladavinu zmaja« prikazivao kao interval »haosa«, koji dovodi u opasnost very same izvore života (Zmaj podjednako simbolizuje i »delatnu moć« i mračnu silu kao što su suša, ukidanje pravila i smrt.)

Want much more details about getting a category or other products and services we provide? be sure to complete the form down below so we are able to provide you better.

standard SequencesWhere to begin For anyone who is new or maybe a starter. These posture flows are basic, shorter and only comprise simple postures.

Some may well falsely think that yoga is often a overcome-all for a variety of health disorders. whilst the apply may be really advantageous in supporting Total health and fitness and properly-staying, it shouldn't change health care cure or professional advice for specific health problems.

0 napola zaboravljenim sakramentima koji su izgubili svoje prvobitno značenje. Ako je eleusinska inicijacija omogućavala takva »iskonska« iskustva koja su otkrivala tajnu i svetost hrane, seksualnog čina, rađanja, obredne smrti — onda je Eleusina u pravom smislu reči zasluživala svoj ugled »svetog mesta« i izvora »čudesa«. Ipak, teško je poverovati da se vrhovna inicijacija ograničavala na podsećanje na drevne sakramente. Eleusina je sigurno otkrila novu religioznu dimenziju. Misterije su pre svega bile poznate po određenim »objavama« koje su se ticale dveju boginja. Slične »objave« su, dakle, zahtevale »tajnu« kao uslov sine qua non * Isto se postupalo i povodom različitih inicijacija čije je postojanje potvrđeno u drevnim društvima. Posebnost eleusinske »tajne« počiva međutim u činjenici da je ona postala uzorni obrazac svih kultova misterija. Religiozna vrednost »tajne« će u helenističko doba biti preterano hvaljena. Mitologizacija inicijacijskih tajni i njihova hermeneutika će, otuda, ohrabriti bezbrojne spekulacije, koje će na kraju oblikovati stil čitave epohe. »Sama tajna povećava vrednost onoga što se doznaje«, piše Plutam (O Homerovom životu i poeziji, 92).

Yoga for BeginnersOur Yoga for novices manual gives you the basic suggestions, recommendations and proposals you will need to get started A prosperous yoga practice.

Moguće je, međutim, utvrditi vrlo značajan kontinuitet između dve vokacije: »šamanske« i apolonske. Smatra se da šamani pronalaze ono što je sakriveno i da znaju budućnost; vizije, Apolonov prvenstveni dar, daruju vernicima boga te iste opsene. Sasvim kao u nekim sibirskim šamanskim tradicijama, »vizije« koje dodeljuje Apolon razvijaju um i navode na meditiranje; najzad, a person dovode do »mudrosti«. Valter Oto (Walter Otto) keyćuje da je sticanje okultnih znanja »uvek povezano s nekim zanosom duha« 21 a to je posebno tačno za šamanski zanos. Ovo objašnjava i vrhunski značaj koji muzika i poezija imaju u obe tradicije. Šamani pripremaju svoj zanos pevajući i udarajući u bubanj; najstarija srednjoazijska i polinezijska epska poezija je za uzor imala doživljaje šamana tokom njihovih ekstatičkih putovanja. Osnovni Apolonov atribut je lira; svirajući, on ushićuje bogove, divlje životinje, pa čak i kamenje (Euripid, Alkest, 579 i dalje; Apolon sa Rodosa, I, 740). Luk, drugi Apolonov atribut, takođe predstavlja deo šamanske opreme, ali njegova obredna upotreba nadilazi sferu šamanizma; simbolika luka je raširena posvuda. Apolon je »onaj koji udara izdaleka«: isti se epitet, međutim, primenjuje i za Ramu, Budu, i druge mitske junake i likove. Ali grčki duh je sjajno revalorizovao ovu staru temu, kao što je preobrazio i šamanske tehnike i simboliku.

thirteen. Neolitske religije Bliskog istoka Moglo bi se reći da se od neolita pa sve do gvozdenog doba istorija religijskih ideja i verovanja Professionalžimala s istorijom civilizacije. Izgleda da su svako tehnološko otkriće, svaka ekonomska i društvena inovacija bili »dvostruki« — po značenju i religioznoj vrednosti. Kada na stranicama koje slede budemo pominjali neke neolitske inovacije, podjednako treba voditi računa i o njihovom religioznom »odjeku«.

82, three); odnosno — u Središtu sveta, tamo gde je moguć prelazak sa Zemlje na Nebo.forty two Soma ima samo uobičajene atribute koji se i inače daju bogovima: on je pronicljiv, uman, mudar, pobednik, velikodušan, itd. Poznat je kao prijatelj i zaštitnik drugih bogova; on je na prvom mestu Indrin prijatelj. Nazivaju ga takođe i kraljem Somom, svakako zbog njegovog obrednog značaja. Njegovo poistovećivanje s mesecom, nepoznato u Avesti, jasno je potvrđeno tek u poslevedsko doba. Jedan broj pojedinosti u vezi s ceđenjem biljke opisan je istovremeno i kosmičkim i biološkim terminima: potmula buka koju stvara donji žrvanj izjednačena je s grmljavinom, vlakno cediljke predstavlja oblake, sok je kiša koja čini da nikne vegetacija, itd. Ceđenje je takođe poistovećeno sa seksualnim sjedinjavanjem. Ali svi ovi simboli bio-kosmičke plodnosti u krajnjoj liniji zavise od »mistične« vrednosti Some. Tekstovi posebno ukazuju na ceremonije koje prethode i prate kupovinu biljke a pogotovu pripremu pića. Već od Rigvede, žrtvovanje some bilo je najomiljenije, »duša i središte prinošenja žrtve« (Gonda). Koju god da su biljku Indoarijci koristili u prvim vekovima, ona je kasnije sigurno bila zamenjena drugim botaničkim vrstama. Soma/haoma je indoiranska formula napitka »ne-smrti« (amrita); verovatno je zamenila indoevropski napitak madhu, »medovinu«. Sve dobre osobine some su vezane za ekstatičko iskustvo izazvano njenim ispijanjem.

fifty three. Dva prva poglavlja Knjige postanja Religija Izrailja je u prvom redu religija Biblije. Biblijska zbirka sastavljena je od tekstova različite starosti i orijentacije koji, nesumnjivo, odražavaju vrlo stare usmene tradicije, ali su one particular reinterpretirane, ispravljane i redigovane tokom više vekova, i to u različitim sredinama. one Savremeni autori počinju istoriju religije Izrailja od Avrama. Naiame, bathroom je prema tradiciji upravo njega izabrao da postane praotac izrailjskog naroda i da zauzme Kanaan. Ali jedanaest prvih poglavlja Knjige postanja govore o mitskim zbivanjima od Stvaranja do Potopa i Vavilonske kule, koja su prethodila biranju Avrama. Poznato je da je DUHOVNOST priređivanje tih tekstova po datumu dosta mlađe od mnogih drugih tekstova Petoknjižja. S druge strane, neki su autori, a među njima i oni najznačajniji, tvrdili da su kosmogonija i mitovi o postanju (stvaranju čoveka, poreklu smrti, itd.) imali drugorazrednu ulogu u religioznoj svesti Izrailja. U celini uzev, Hebreji su se više zanimali za »svetu istoriju«, odnosno za svoie odnose s Bogom, nego za istoriju postanja koja je pripovedala o mitskim i bajkovitim zbivanjima primordiuma.

Indiji, njegov zemaljski »predstavnik«, brahmaćarin (čiji je prvi zavet čednost) obredno se sjedinjuje s prostitutkom. Polno sjedinjenje je imalo svoju ulogu u nekim vedskim obredima (up. Ašvamedha). Pri tom je važno razlikovati bračno sjedinjavanje za koje se smatralo da je sveti brak, 31 i seksualno sjedinjavanje orgijastičkog tipa koje je imalo za cilj bilo sveopštu plodnost, bilo stvaranje neke »čarobne odbrane«. 32 U oba slučaja bi se, ipak, moglo reći kako su to »sakramentalni« obredi, vršeni u cilju resakralizacije čoveka ili života. Tantrizam će, docnije, razviti čitavu jednu tehniku koja se odnosi na sakramentalnu transmutaciju seksualnosti. Što se tiče različitih redova asketa, čarobnjaka i ekstatičara koji su živeli na rubu arijskog društva, no od kojih je većina na kraju bila integrisana u hinduizam, veoma smo slabo obavešteni. Najbogatiji izvori su iz poznijeg vremena, mada to ne umanjuje njihov značaj, jer oni pouzdano odražavaju starije stanje. Tako Vaikhanasasmartasutra daje dugu listu asketa i pustinjaka; jedni se razlikuju po kosi, ili po odeći koja je poderana ili načinjena od kore s drveta; drugi žive nagi, hrane se mokraćom krave i goveđom balegom, prebivaju na grobljima, itd.; neki upražnjavaju i jogu ili jedan oblik prototantrizma. 33 Da rezimiramo, još je od najstarijih vremena potvrđeno postojanje različitih oblika asketizma, ekstatičkih iskustava i magijsko-religioznih tehnika. Prepoznatljive su strogosti »klasičnog« tipa i neki šamanistički motivi, kao i ekstatička iskustva svojstvena jednom broju drugih kultura i nekim rudimentarnim jogističkim tehnikama.

iskustva, specifična za šamanizam, a njihova starost je van svake sumnje. Podjednako su rasprostranjeni mitovi i simboli duge i njenog zemaljskog pandana, mosta, koji je u prvom redu veza s drugim svetom. Moguće je, takođe, pretpostaviti postojanje nekog kosmološkog »sistema« koji se artikuliše polazeći od osnovnog iskustva o »Središtu sveta«, oko kojeg je organizovan prostor. Već 1914. godine, V. Gerte (W. Gaerte) je sakupio veliki broj znakova i preistorijskih slika koje su se mogle protumačiti kao Kosmičke planine, Pupkovi sveta i paradigmatske Reke koje dele »svet« na četiri dela.44 Što se tiče mita o poreklu životinja i religioznih odnosa između lovca, divljači i Gospodara životinja, verovatno je da su oni mnogo pominjani u šifrovanom kodu ikonografskog repertoara paleolitskih ljudi. Podjednako nam je teško da zamislimo neko društvo lovaca bez mita o poreklu vatre, utoliko pre što većina ovih mitova u središte postavlja seksualnu aktivnost. Najzad, treba uvek voditi računa o primarnom iskustvu svetosti Neba i nebeskih i atmosferskih pojava. To je jedno od retkih iskustava koje spontano obelodanjuje »transcendentalnost« i uzvišenost.

14. Duhovna građevina neolita Što se tiče našeg zadatka, nema potrebe pratiti širenje zemljoradnje i, docnije, obrade metala, preko Egejskog mora i istočnog Mediterana, u Grčkoj, na Balkanu, u Podunavlju i u ostalim delovima Evrope; podjednako nema potrebe pratiti takvo širenje prema Indiji, Kini i jugoistočnoj Aziji. Podsetimo samo da je zemljoradnja u početku sasvim sporo prodirala u izvesne oblasti Evrope. S jedne strane, postglacijalna klima omogućila je mezolitskim društvima srednje i zapadne Evrope da se zadovolje proizvodima lova i ribolova.